Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Ο άντρας ο δικός μου...ή μάλλον των ονείρων μου;

Ο άντρας της ζωής μου είναι:
πέρα από το γιο μου φυσικά...
μελαχρινός, ψηλός(οκ), να θέλει παιδιά, να αγαπάει και να ασχολείτε με τα παιδιά, δεν είπα να κάνει και τη μαμά αλλά να...να παίζει με ευχαρίστιση μαζί τους όταν επιστρέφει από τη δουλειά, να δουλεύει πολύ δε με πειράζει, να του αρέσει το σπίτι, οι φίλοι στο σπίτι και να παίζουμε επιτραπέζια, χαρτάκι κ.τ.λ...
να του αρέσουν οι ποδηλατάδες και το πέρπάτημα, να του αρέσει το σκι, να μην τρελένεται για τον ήλιο, να του αρέσει το σινεμά, να είναι οργανοτικός, να του αρέσει η τάξη και η καθαριότητα...να μην είναι τσιγκούνης όχι γιατί ζητάω πολλά, αλλά γιατί πιστεύω ότι ο τσιγκούνης είναι τσιγκούνης σε όλα του...
να σέβεται τη γυναίκα του και να αναγνωρίζει τον κόπο της...
να μην πίνει...(αυτό ευτυχώς δεν το έχει ο άντρας μου)..
ζητάω πολλά...
μήπως τελικά παντρεύτηκα λάθος άνδρα;;;;
με έναν τέτοιο άνδρα πάω όπου θέλει αυτός...τώρα βέβεαια λένε ότι κάποιος πρέπει να έχει και κάποιο ελάτωμα.... χι χι χι να θέλει να πηγαίνει διακοπές πάντα στο ίδιο μέρος!!!...χα χα χα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου